- Τι σημαίνει φυσικός αερισμός?
- Τι απώλεια ενέργειας δημιουργεί ο φυσικός αερισμός?
- Ποια είναι η αναγκαία ποσότητα φρέσκου αέρα για κάθε χρήστη?
- Σε πόσο χρόνο πρέπει να ανανεώνεται ο συνολικός όγκος αέρα ενός κτιρίου?
- Μπορεί να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα του φυσικού αερισμού?
06Μαρ
Με μια πρώτη ματιά το ερώτημα φαίνεται προβοκατόρικο! Θα δούμε όμως την πορεία αυτού του άρθρου πως δεν είναι. Και για να γίνει αυτό κατ’ αρχήν αντιληπτό, ας δώσουμε και την σωστή απάντηση προκαταβολικά : “Όχι, τα κτίρια δεν αναπνέουν. Οι άνθρωποι αναπνέουν”. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Αρκετά συχνά ακούμε μηχανικούς – αρχιτέκτονες κατά κύριο λόγο – να μιλούν για “αναπνοή” των κτιρίων. Ιδιαίτερα στα πλαίσια του λεγόμενο βιοκλιματικού σχεδιασμού κτιρίων, πολλές φορές χρησιμοποιείται ο όρος “το κτιριο πρέπει να αναπνέει”. Κάποιες φορές ο όρος αυτός παρερμηνεύεται ηθελημένα η αθέλητα και καταλήγει στη λογική οτι το κτίριο λειτουργει καλύτερα μέσω του αθέλητου αερισμού, που είναι και ο σωστός επιστημονικός όρος. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει φυσικά. Αντιθέτως ο υψηλός αθέλητος αερισμός αυξάνει σημαντικά την κατανάλωση ενέργειας του κτιρίου τόσο για θέρμανση όσο και για δροσισμό. Τις περισσότερες φορές πάντως, όταν ο αρχιτέκτονας μιλάει για “αναπνοή κτιρίου”, αναφέρεται στον λεγόμενο “φυσικό αερισμό” του κτιρίου, δηλαδή στη συνεχή και απαραίτητη ανανέωση του εσωτερικού αέρα του κτιρίου, ώστε να υπάρχει πάντα η ικανή ποσότητα οξυγόνου στο εσωτερικό του κτιρίου, ποσότητα απαραίτητη για την άνετη διαβίωση των χρηστών. Και εδώ αρχίζει το πρόβλημα… Υπάρχουν βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν με βάση τη φυσική του κτιρίου :